promieniowanie całkowite
Encyklopedia PWN
technika ilościowej analizy chem. polegająca na pomiarze absorpcji promieniowania charakterystycznego danego pierwiastka;
zjawisko opt. w atmosferze ziemskiej, powstające wskutek załamania, rozszczepienia i całkowitego wewn. odbicia promieni świetlnych (gł. Słońca, czasem Księżyca) przez krople wody (deszczu, mgły i in.);
tworzenie się lądolodów pokrywających znaczne obszary powierzchni Ziemi.
albedo
wielkość charakteryzująca zdolność odbijania promieniowania przez daną powierzchnię;
[łac., ‘białość’],
seria amerykańskich statków kosmicznych przeznaczonych do realizacji załogowych lotów na Księżyc, także nazwa programu tych lotów oraz programu badań przeprowadzonych na Księżycu przez astronautów i przyrządy dostarczone na jego powierzchnię w lądownikach statków Apollo.
Centaur A, Centaurus A, Cen A,
silne źródło promieniowania radiowego (także rentgenowskiego, gamma i podczerwonego) w gwiazdozbiorze Centaura;
